محمد درویش، فعال محیط زیست، درباره ایجاد «شکاف‌های خطرناک» ناشی از فرونشست زمین در فرودگاه اصفهان هشدار داد. او پر کردن این شکاف‌ها با لودر و کامیون را به شیرین کردن آب دریا با شکرپاش تشبیه کرد و اقدام‌های مسئولان برای حل معضل فرونشست زمین را «نابخردانه» و «مدیریت کلنگی» خواند.
فرونشست زمین پدیده‌ای است که در نتیجه استفاده بی‌رویه از منابع آب زیر‌زمینی رخ می‌دهد.
رضا شهبازی، مدیرکل دفتر مخاطرات زیست محیطی سازمان زمین‌شناسی، به تازگی اعلام کرده است که از میان ۶۰۹ دشت ایران، ۵۰۰ دشت که آب شیرین دارند، با پدیده فرونشست زمین مواجه‌اند. او وضعیت اصفهان را «خطرناک‌تر» از دیگر نقاط کشور دانست؛ به طوری که هر روز درباره فرونشست زمین، «پیام ناگواری» از این استان ارسال می‌شود.
گفته‌های او را محمد درویش، فعال محیط زیست نیز تایید کرده است. او در یادداشتی که در اینستاگرام خود منتشر کرد، خطاب به مسئولان گفت که پر کردن شکاف‌ها با لودر و کامیون در مناطقی مثل فرودگاه اصفهان، خانه‌اصفهان، شهرک نیروی هوایی، تخت‌جمشید، نقش رستم، در میناب، معین‌آباد ورامین، طاهرآباد کاشان، ابردژ و هر منطقه دیگر در معرض فرونشست، مثل شیرین کردن آب دریا با شکرپاش خانگی است.
محمد درویش، اقدام‌های مسئولان در این زمینه را «نابخردی عظیم» و «مدیریت کلنگی» دانست که خنده ناظران را موجب شده است.
این فعال محیط زیست در ادامه یادداشت خود، با بیان اینکه بارها درباره پیامدهای فرونشست زمین هشدارهای لازم را داده است، تاکید کرد که برای احیای دشتی که به فروچاله دچار شده است، حداقل ۵۰ هزار سال زمان نیاز است تا آن دشت، تاب‌آوری طبیعی خود را بازیابد و ظرفیت آبخوان به قبل از آن ضایعه بازگردد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
محمد درویش راهبردهای مسئولان ایرانی در مواجهه با پدیده فرونشست زمین را به فرستادن آشغال‌ها زیر فرش تشبیه کرد و نوشت: «متاسفم که برخی مسئولان در مواجهه با پخش گزارش‌های من و هشدار به عقوبت، با راهبردهای به مانند زیر فرش کردن آشغال‌ها درصدد انکار، تهدید و تحدید برآمده و از همراهانم خواسته‌اند تا آنچه گفته‌اند را تکذیب کنند. چرا که برخی می‌خواسته‌اند زمین‌ها را متری ۵۰ میلیون تومان بفروشند و حالا بیم ضرر جدی است.»
او در ادامه یادداشت انتقادی خود، با هشدار درباره اینکه «ضرر اصلی» در راه است، وضعیت ایران و فروچاله‌های آن را همچون یک کشتی دانست که شکافته و در حال غرق شدن است و ناخدا برای نشان دادن حال خوب کشتی و مسافرانش دستور می‌دهد سمفونی شماره ۹ بتهوون را بنوازند.
محمد درویش در این یادداشت تاکید کرد که حکومت برای جلوگیری از پیامدهای فرونشست زمین، باید به‌سرعت هر نوع واگذاری جدید روی ۱۰ درصد از خاک وطن را که نشست کرده است، متوقف کند؛ حتی اگر مجبور باشد همه چاه‌های آب را بخرد و به کشاورزان و دیگر ذی‌نفع‌ها خسارت مستقیم بپردازد.
او به مسئولان توصیه کرد صنایع آب‌بر را با رعایت هنجارهای محیط زیستی به حاشیه سواحل جنوبی انتقال دهند، روی ساخت نیروگاه‌های خورشیدی و بادی سرمایه‌گذاری کنند و زیرساخت‌های تولید درآمد از محل توریسم سلامت، علمی، ورزشی، فرهنگی، تاریخی و طبیعی را ارتقا بخشند.
درویش در انتهای یادداشت خود نوشت: «وقتی ذهن کور باشد، ما جز افروختن چراغ چاره‌ای نداریم.»
در حال حاضر به‌جز دو استان گیلان و مازندران، ۲۹ استان دیگر ایران با پدیده فرونشست زمین مواجه‌اند. پیش‌تر، رضا شهبازی گفته بود که بعید نیست زمین‌ها در گیلان و مازندران هم فرونشست کنند. علیرضا شهیدی، رئیس سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی، نیز پیش‌بینی کرده است که در سال‌های آینده استان‌های گیلان و مازندران نیز به جمع استان‌های درگیر با پدیده فرونشست افزوده شوند.
او در گفت‌وگو با خبرگزاری رکنا، دشت‌های استان اصفهان را از «بحرانی‌ترین» مناطق کشور دانست و گفت: «میزان فرونشست در شهر اصفهان حدود ۱۶ سانتی‌متر است و متاسفانه زبانه‌های فرونشست به شهر رسیده و قسمت‌های مرکزی و بافت تاریخی شهر را هم تحت تاثیر قرار داده است.»
به گفته شهیدی، تهران نیز روزی یک میلی‌متر فرونشست می‌کند که رقم بسیار بالایی است.
رئیس سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی ایران با اشاره به اینکه بر اساس آمارهای موجود در اتحادیه اروپا اگر منطقه‌ای چهار میلی‌متر فرونشست کند، آن منطقه به شرایط بحرانی وارد می‌شود، گفت: «وقتی ما در ایران از سانتی‌متر صحبت می‌کنیم، باید متوجه شویم که به شرایط بسیار حادی رسیده‌ایم.»
در تیرماه، وقتی موسسه تحقیقاتی «اینتل لب» درباره فرونشست زمین در برخی نقاط تهران هشدار داد و آن را به «بمب ساعتی» تشبیه کرد، کاوه مدنی، فعال محیط زیست و پژوهشگر دانشگاه ییل، با انتقاد از بی‌توجهی مسئولان جمهوری اسلامی ایران، در توییتی نوشت: «ماهواره‌‌ها کوچک‌ترین تغییرات را ثبت می‌کنند، اما امنیتی‌ها نگران رصد سامانه‌های موشکی با دوربین تله‌ای‌اند.»
